itiraf Ediyorum, Ben Bir Bağımlıyım

itiraf ediyorum, ben bir bağımlıyım. Sevgili ailem, sevdiklerim, yakınlarım, dostlarım, arkadaşlarım, beni tanıyanlar ve tanımayanlar… Ben bir bağımlıyım 😧 hem de iflah olması zor cinsinden…

Bir günümü bile onsuz geçiremiyorum. Her sabah onunla uyanıyor, her akşam onunla uyuyorum. En önemlisi de onsuz uyuyamıyorum. Sabah gözümü açtığımda ilk onu görüyor, gece gözümü kaparken onunla bakışarak uykuya dalıyorum. Gün içinde her zaman benimle. Nereye gitsem yanımda; zaten o olmadan bir yere gidebilir miyim, imkan ve ihtimal düşünemiyorum. 🙌

Parmaklarım ona dokunmadan bir gün geçiremez, onun sıcaklığını ve titreşimini hissetmek gibi bir zevk var mı bu dünyada… Vee o görüntüsü yok mu; sürekli değişen, yüzlerce, binlerce hatta milyonlarcasını aynı yerde barındıran bir şey var mı bildiğin. 👀

Evimin içinden onunla dünyaya ulaşıyor, kendi sosyal köyümü kuruyor ve sosyalleşiyorum. Instagramda fotoğraflarımı paylaşıp, facebook da durumumun kendimce yorumunu duyuruyor, gittiğim yerleri işaretleyip herkese duyuruyorum. O varken ben hiç bir zaman yalnız kalmam. Ne zaman boş bir zamanım olsa o bana sonsuz imkanlarını sunar. Oradan oraya gezinirim ve zaman akıp gider. Koskoca bir gün geçip gitmiştir bile; bir instagram fotosu paylaşırken, story kısmını da doldurmalıyım diyerek yorumlardan like edenleri incelemeye başlayıp, yüzlerce takip ettiğim kişinin fotolarını görüntüleme, facebook da kim nerede ne yapmış, ne yazmış derken video izlerken kendimi youtube da bulduğum çok olmuştur. Daha bitmediii… Snapchatle devam ederken persicope ile canlı bağlantımı kurup gerçekten ben burada tatildeyimin altını çizmeliyim hesabı videolar yayınlamaca ile koca dünya küçücük kaldı elimde. itiraf ediyorum, ben cep telefonumun bağımlısıyım.

Bir zamanlar sadece ‘connecting people’ olayını ses ve yazı ile analog modda yapan telefonum şimdi benim her isteğimi gerçek yapıyor. Lambanın içindeki cin misali 😈 👿 itiraf Ediyorum, Ben Bir Bağımlıyım.

Dürüst olun; En sevdiğiniz kişinin yanındayken hiç sosyal medya hesaplarınızdan birine bakmadınız mı? bir kez bile göz ucuyla bile olsa göz atmadınız mı? Hepsini geçtim, onunla baş başa yemeğe çıktığınız herhangi bir geceyi ele alalım. Cep telefonunuz yemek süresince nerede duruyor? 

Ben ettim siz etmeyin… 🙅 🙅‍♂️ 🙆 🙆‍♂️

Teknoloji bize hizmet etmek için tasarlandı, fakat hangi ara biz ona hizmet etmeye başladık?

Yaşamlarımızın vazgeçilmezi olmayı ne ara başardı? Uzmanlar yemek masasında duran telefonun sempatik sinirlerimizi uyardığını belirtiyor ve yediğimiz yemeğin farkına varamadığımızın altını çiziyor ve bu sebeple hazmetmek konusunda bize problem yaşatıyor. Çünkü zihinin yediklerini hazmedebilmek için sakin olması gerekir. Sonra neden sürekli gaz problemim var, yedikçe sürekli doymuyor ve kilo alıyorum diye sızlanmayın.

Birbirimizle göz teması kurmayı fotoğraflarımızla yapmayı başardık da aynı masada karşılıklı oturan iki sevgilinin ellerindeki telefonlara bakmasının ne anlamı var, çözemedim… Ne kendimde ne de başkalarında 💃 🕺

Cep telefonları ile gelişen sosyal medya üzerinde arkadaşlarının olduğunu söyleyenlerimiz; kaç tanesi ile birebir karşılaştınız, kaç tanesine son bir yıldır dokunarak iletişim kurdunuz? Facebookta yer alan 1500 yakın arkadaşımın biri ile 365 gün konuşsam, tüm listemle iletişim kurmam 5 senemi alır, o zamana neler olur…

Daha fazla arkadaş, daha fazla takipçi, daha fazla beğeni… hep daha fazlası… Kendimizi tanımadığımız için başkalarının bizi tanımasını istiyoruz. Onların yorumları ile kendimizi tanımlamayı seçiyoruz. (Ben demiyorum, uzmanlar diyor, keşke sadece bunu ben diyor olsam, sizde bana kendini bilmez deseniz…)

Basitlik aslında en kapsamlısı. Yaşam gerçekten çok basit. Çevremizdeki her şey, doğa en basit formunda. Onu daha karmaşık hale getirmeye çalışan ise bizleriz. Leonardo Da Vinci

Sosyal medya hesaplarının kaç tanesini kullanıyorsun? Sevdiğin şeyi yapmak için zaman yaratamıyorum diye söylendiğin günlerde facebook hesabında ne kadar vakit harcadığına bak. Kendin için zaman yaratmak yerine instagramda fotoğraf paylaşmak için vakit yaratıyorsan o zaman bir düşün derim. Senin için önemli olan nedir? Sanal dünyadaki mi yoksa gerçek yaşamdaki varlığın mı?

Not: Şu an rehabilitasyondayım. – terapimyoga 😉

loading...
Bumerang - Yazarkafe

1 YORUM

Yorumlarınız için: