‘ Sabırlı olmak, bekleme kabiliyetine sahip olmak değil, beklerken iyi bir tutum sergileyebilme meziyeti .’ – Joyce Meyer
Joyce Meyer’e yürekten katılıyorum. En son 3,5 saatlik uçak rötarı için havalimanında beklerken anladım ki sabırlı olmak sürekli pratik ve farkındalık gerektiriyor.
Hemen her şeyin şimdi, o düşündüğüm veya istediğim an olması gerektiğinin peşinde koştukça aceleci, öfkeli, sabırsız ve stresli Meltem oluyorum. Çevremdekileri de baskıcı ve kontrolcü tavırlarımla etkilemeyi ihmal etmeden; onların yavaşlığından veya tembelliğinden şikayet ediyordum.
Kendini işten işe koştururken, markette kasa önünde sıra beklemenin daralmasını yaşarken, trafikte yanan kırmızı ışığa söylenmedik söz bırakmazken, aradığın telefona cevap verilmediğinde aramayı tekrar tekrar yinelerken buluyor musun? Bunlar sana nasıl hissettiriyor?
Beklemesini bilenin her şey ayağına gelir. – Honoré de Balzac
Yakın zamanda sabırlı olmayı pratik ettiğim ana yeniden bakarken açıkçası hiç iyi hissetmediğimi hatırlıyorum. Anksiyete içine girmekle beraber öfkemle karşı karşıya kalmak rahatsız ediciydi. En iyi ben ortalıkta yoktu ve stresle baş başaydım. Bir sonraki uçakla geri dönmeyi, en sevdiğim yerdeki tatilime 6 yıldan sonra bir daha gitmemeyi bile düşündüm. Sabırsızlık eşittir kendi kendini yok etme oluverdi. Yoga ve meditasyon yapmak sabırlı olmak için bana pratik yaptırmıyor. İşte böyle anlarda o yaptığım çalışmalar en azından farkındalık tavrını bana hatırlatıyor. bu sayede eskiye göre daha az zararla durumdan sıyrılıyorum. Öyle ki tatil dönüşü uçak sadece zamanında kalkmadı, havalimanına erken indi ve her anlamda rahat bir yolculuk yaşadım.
Sabırsızlık ve beraberinde ortaya çıkan anksiyete > kronik stres > içsel öfke ve kızgınlık..
Bu döngü sabırsızlık devam ettikçe yaşamını karartmaya devam ediyor. Sürekli oradan oraya telaşlı koşturma, yoğunluk, anlık sonuç bekleme peşinde olarak sıklıkla hayal kırıklığı yaşamakla kalmıyorsun duygusal ve fiziksel de boşluk yaşıyorsun.
O uçağın rötarı için içimden ateş püskürmek, geri dönsem mi diye düşüncelere boğularak kendi kendime stres yaşatmak rötar yapan uçakla ilgili herhangi bir değişiklik yaşatmadı. Asıl olan tavırın.
Tavır: Bir günde yapacak çok şeyim var ve zaman yetmiyor. Her şeyi yapmak için acele etmem gerekiyor ki bu sayede listemde olan her şeyi tamamlayayım. Eğer yapmam gereken şeylere engel biri veya bir şey olursa, o zaman sinirleniyorum çünkü her şeyi yapamam ki …
Sabırsızlık eşittir kendimizi eleştirmek, yargılamak. O sırada her ne oluyorsa bir şekilde eksik veya yetersiz.
İşte böyle durumlarda durumu kontrol etme ve oldurtma çabası içine giriyorsun. Ve bu işe yaramazsa, önündeki kişi yavaş kullanıyorsa, kırmızı ışık yandıysa, bankada sıra varsa, cevap beklediğin yerden haber gelmiyorsa sinirlenmeye başlıyorsun. Kortizol seviyen yükselmeye başladığında da stres ortaya çıkıyor.
Sabırsızlık, güvensizlik demek. Evrene ve kendine güven duymama hali. İsteğinin olup olamayacağına dair kaygı ve endişe duyma halinde sabırsızlığın etkileri daha da artıyor.
Sabırsızım dedikçe sabırlı olamayacağımı anladım. Artık sabırlı olmayı pratik ediyorum. Zihnimin yönünü değiştiren bir etki yaratmak için Alıştığım yolları ve tepkileri değiştirmekle pratik ediyorum. Ne zaman kendimi telaşlı hissetsem ‘ Sabırlı olmak günlük pratiğim’ diyerek tekrarlıyorum içimden. Kendime sabırlı olmayı hatırlatan, her ne oluyorsa aslında sabırlı olmaya beni daha da yaklaştıran bir deneyim.
Kabullenmeyi öğretiyor bu pratik. Olanı kabullendikçe sabretmeyi öğreniyorum. Sabretmeyi öğrendikçe de kabullenmeyi. Güvenmeyi hatırlatıyor bu pratik. Olan duruma tepki vermek yerine olanla kalmayı ve olanın kendisinin dönüştürücü etkisine izin vermeyi. Kontrol etme telaşına kapılmak yerine olacak olanın zaten olacağını hatırlatıyor.
Genişlik, sabırdan doğar. – Mevlâna Celâleddin-i Rûmî
Sabırlı olmayı pratik etmek yavaşlayarak bu dünyayı deneyimlemeyi fark ettiriyor. Hep bir sonraki anda yapacağıma odaklı yaşardım, belki halen yaşıyorum. İşte gene o zaman ‘ Sabırlı olmak günlük pratiğim’ diyerek tekrarlıyorum içimden.
